Często zgłaszają się do mnie rodzice z prośbą o terapię dla dziecka lub nastolatka. Gdy proponuję konsultację rodzicowi, bez udziału dziecka, są bardzo zaskoczeni. Zdarzyło się, że ktoś był oburzony. Przecież to miała być terapia dla dziecka a nie dla rodzica! Być może jest im trudno zrozumieć, że kłopoty z dzieckiem nie wynikają z tego, że:
- coś z dzieckiem jest ‘nie tak’,
- dziecko jest niegrzeczne,
- dziecko wymaga naprawy, najlepiej przez psychologa,
- dziecko jest złośliwe/ niedobre/ niegrzeczne.
Prawda jest taka, że problemy z dzieckiem wynikają w prostej linii z problemów w relacji z rodzicem/ rodzicami.
Relacja
Za jakość relacji z dzieckiem odpowiadają rodzice, nie dzieci. Brak poczucia bezpieczeństwa dziecka w relacji z rodzicem, brak miłości ale też brak wyznaczania zdrowych granic prowadzą do poważnych kłopotów. Aby uzdrowić relację z dzieckiem i pomóc mu wyjść z emocjonalnych tarapatów potrzebna jest praca rodzica z psychologiem.
Terapia dla dziecka?
W terapii rodzic ma szansę stać się bardziej świadomy swoich zachowań, które w destrukcyjny sposób wpływają na relację z dzieckiem i ma szansę pracować nad nimi. Uczy się też, jak chronić i wspierać siebie i swoje dziecko w obliczu trudności życiowych. Staje się dzięki temu empatyczny ale i asertywny gdy sytuacja tego wymaga. I to ta relacja jest lecząca dla dziecka. Relacja ze świadomym i empatycznym rodzicem.
Rodzicom często trudno przyjąć, że odpowiedzialność za jakość relacji z dzieckiem, a co za tym idzie zachowanie dziecka, wynika z ich własnych deficytów emocjonalnych lub zwyczajnie z braku wiedzy. Zraniona, najczęściej w jego własnym dzieciństwie, część osobowości rodzica często broni się przed tą prawdą.
Potrzeby rodzica
Praca psychologa polega wtedy na tym, aby rodzic został zauważony, skupiamy się wtedy na jego emocjonalności, potrzebach, matka zostaje dostrzeżona, ojciec doceniony. Praca psychologa z rodzicem, w atmosferze zrozumienia i akceptacji, w bezpiecznych warunkach jest tutaj kluczowa. Rodzic który zaakceptuje i przyjmie często trudną prawdę o sobie i nawiąże ze sobą kontakt, może nauczyć się zmieniać swoje destrukcyjne zachowania i dzięki temu stworzyć prawdziwą, satysfakcjonującą relację z dzieckiem. Taka dobra i bezpieczna relacja zmienia dziecko. Dlatego terapia dziecka zawsze powinna się zacząć od terapii rodzica.
Zmiana
Rodzice którzy decydują się na taką pracę są zaskoczeni rezultatami. Ich relacja z dzieckiem się zmienia, jest w niej więcej zrozumienia, więcej miłości przy większej ilości zdrowych zasad. Dziecko w takiej sytuacji nie musi mieć kontaktu z psychologiem.
Oczywiście niektóre dzieci mogą wymagać bezpośredniej profesjonalnej pomocy ze względu na różnorodne problemy rozwojowe. I tutaj również, konsultacja rodzica z psychologiem jest kluczowa. Psycholog może wtedy ocenić czy dziecko wymaga pomocy w ramach NHS (National Health Service) i innych organizacji które zajmują się problemami rozwojowymi i może pokierować rodzica jak tą pomoc znaleźć, od czego zacząć i o co się ubiegać w ramach systemu.
Jeśli więc jesteś zmartwioną mamą lub zaniepokojonym tatą, skontaktuj się ze mną, pomogę.
